Święty Wojciech urodził się ok. 956 roku w zamożnej rodzinie rodu Sławnikowiców w Libicach na terenie Czech. W młodości Wojciech chorował, dlatego ojciec przekazał go na wychowanie kościelne, wierząc, że dzięki temu przywróci mu zdrowie. Podczas bierzmowania przyjął imię Adalbert na cześć arcybiskupa Magdeburga, pod opiekę którego został oddany w 972 roku.
W 981 r. przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku, po śmierci swego opiekuna, powrócił do Czech jako subdiakon.
Od 3 kwietnia 983 r. stał na czele diecezji praskiej. Około 983 r. wyjechał do Rzymu, gdzie zrzekł się urzędu biskupa Pragi. Przebywał w klasztorze na Monte Cassino, a następnie wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego na rzymskim Awentynie. W 992 roku został ponownie biskupem Pragi i rozpoczął działania misyjne na podbitej przez Węgry Słowacji. W 994 wyjechał do Rzymu. O podjęciu tego kroku zadecydował incydent z kobietą z rodu Werszowców, która na oczach Wojciecha została zamordowana za niewierność swemu mężowi. Wojciech rzucił klątwę na oprawców kobiety, oni w odwecie zabili braci św. Wojciecha. Wojciech nie chcąc wracać do swojej diecezji znalazł się na dworze Ottona III, skąd wyruszył do kraju Polan.
W marcu 997 roku św. Wojciech przybył do Gniezna i za zgodą księcia Bolesława Chrobrego rozpoczął misję chrystianizacyją na pograniczu z Prusami. Książę dał mu do obstawy kilkudziesięciu wojów, ale św. Wojciech nie chciał tak uzbrojony głosić Słowa Bożego. Pod koniec marca 997 roku św. Wojciech dotarł do Gdańska, tam udzielił chrztu ogromnej rzeszy ludzi. Następnie popłynął w kierunku dzisiejszego Elbląga, misja trwała ok. 12 dni. Przybycie misjonarzy i chrystianizacyjna działalność nie spotkała się z przychylnym przyjęciem. 23 kwietnia, św. Wojciech został zamordowany w Świętym Gaju, nieopodal Dzierzgonia i Pasłęka. Rozczłonkowane ciało św. Wojciecha wykupił książę Bolesław Chrobry płacąc tyle złota, ile ono ważyło. Od ciała odcięto głowę i nabito na pal, co było symbolem hańby. Jego towarzyszy puszczono wolno, Bogusza Benedykt (według późniejszych podań) osiadł w Ciechanowie, gdzie kilkanaście dni przed śmiercią nauczał św. Wojciech.
Relikwie św.Wojciecha w Malużynie
Pierwszym miejscem, gdzie złożono ciało św. Wojciecha było Trzemeszno, natomiast miejscem wiecznego spoczynku zostało Gniezno. Relikwie św. Wojciecha znajdują się w katedrze św. Wita, a także od 22 października 2009 roku w kościele parafialnym w Malużynie, dzięki staraniom proboszcza parafii ks.Kan.Krzysztofa Kozłowskiego W 999 roku papież Sylwester II kanonizował św. Wojciecha. Kult świętego rozszerzył się na całą Europę. Święty Wojciech jest jednym z głównych patronów Polski.